ميدوني وقتي واست پيام نميدم يعني چي ؟

يعني پيامي در حد مرامت ندارم با مرام !

.

.

.

هواي فاصله سرد است ، من از کلاف دلم برايت خيال گرم مي بافم

.

.

.

خواستي ديگه نباشي ، آفرين ، چه با اراده

لعنت به دبستاني که تو از درس هايش فقط تصميم کبري را آموختي . . .

.

.

.

بوسه‌” بهترين سرقتِ دنياست

چون هم دزيديش حال ميده

هم پس دادنش  . . .

.

.

.

ياد تو حس قشنگي است که در دل دارم

چه تو باشي چه نباشي “نگهش ميدارم”  . . .

.

.

.

همه چيز زود شروع شد

عاشقي

دلتنگي

رفتن تو …

اما نميدانم چرا تمام نميشود ؟

عشق تو در من . . .

.

.

.

تو چنان زيبا شده اي ميان شعرهايم

که گمان نکنم خودت هم بداني

اين که داري مي خوانيش

خودِ تويي . . .

.

.

.

نشود خوش دلم از نامه و پيغام کسي

توسن سرکش طبعم نشود رام کسي

آن که دربند تعلق نبود خاطر ماست

که نه دربندکسي هست و نه در دام کسي

.

.

.

حالا که رفته اي

ساعتهــــا به اين مي انديشم ، که چرا زنــــده ام هنـــوز ؟

مگـه نگفتـــه بــودم بي تــــو ميميرم ؟

خدا يادش رفته است مرا بکشــــد

يا تــــــو قرار است برگردي ؟

.

.

.

قشنگ ترين کنسرت دنيا

صداي نفس نفس زدن تو در آغوشم بود . . . !

.

.

.

دستهايت ، تنها بالشي است که وقتي سر بر او دارم ، کابوس نمي بينم  . . .

.

.

.

قهوه چشمان توست

تيره ، تلخ

اما آرامبخش و اعتياد آور . . .

.

.

.

کلاغ جان!

قصه من به سر رسيد

سوار شو !

تو را هم به خانه ات مي رسانم . . .

.

.

.

انصاف نيست دنيا آنقدر کوچک باشد که آدم هاي تکراري را

روزي هزار بار ببيني و آنقدر بزرگ باشد

که نتواني آن کس را که دلت ميخواهد حتي يک بار ببيني  . . .

.

.

.

قهر که مي کني

بي حواس ترين آدم روي زمين مي شوم

آنقدر که

دست نوشته هايم را توي يخچال پيدا مي کنم

بشقاب غذاي دست نخورده ام را در کتابخانه . . .

.

.

.

دلم به بهانه نديدنت گريست

بگذار بگريد و بداندهر چه خواست هميشه نيست . . .

.

.

.

پنداشتي گذشته مرد ؟

آن بوسه ها چو دانه هاي الماس در گوشواره از يادم آويزان است . . .

.

.

.

در زندگي گفتن دو چيز بسيار سخت است

اولين سلام

و آخرين خدا حافظي . . .

.

.

.

مانند شيشه ‘شکستنم’ آسان بود

ولي ديگر به من ‘دست نزن’ ، اين بار ‘زخمي ات’ خواهم کرد . . .

.

.

.

بسيار تماشايي و آراسته اي / از رونق ماهآسمان کاسته اي

انگار نه انگار که ما را ديدي / از روي کدام دنده بر خاسته اي !؟

.

.

.

رسم ” خوب ” ها همين است

حرف آمدنشان شادت مي کند

و ماندنشان

با دلت چنان مي کند

که هنوز نرفته

دلتنگشان مي شوي . . .

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: